Charles Wood: Anthems (SAM)
Deze verzameling brengt vijf van de populairste anthems van de Ierse componist Charles Wood (1866-1926) bijeen. Als leerling van Parry en Stanford, en vervolgens leermeester van Vaughan Williams en Howells, vormt Wood een opmerkelijke ‘brugpassage’ tussen twee generaties Anglicaanse kerkmuziek. Wood begon echter pas relatief laat serieus kerkmuziek te componeren in een leven dat op 60-jarige leeftijd werd beëindigd. Bijgevolg dateren Woods bekendste koorwerken uit een periode waarin Howells zijn eerste verfijnde koorwerken schreef, zoals A spotless rose, en Vaughan Williams zijn Mass in G minor.
Het vroegste werk van de vijf, O thou, the central Orb (1915), is het bekendste, met zijn stijgende voorlaatste zin die een iconische plaats inneemt in de Britse canon van kathedralen en kerken. Expectans Expectavi (1919) bevat de laatste twee strofen van het gelijknamige gedicht van Charles Hamilton Sorley, een Schotse oorlogsdichter die op 20-jarige leeftijd sneuvelde in de Slag om Loos tijdens de Eerste Wereldoorlog. De andere drie anthems werden postuum gepubliceerd: O most merciful en Oculi omnium, een paar introits¸ samen in 1927; en O be joyful in the Lord, een triomfantelijke zetting van Psalm 100 waarin de Oude 100e hymne uit het Geneefse Psalter wordt geciteerd, in 1929. In O thou, the central Orb staat in veel edities ‘day’ in b.60. Het is echter zeer waarschijnlijk dat dit woord ‘klei’ is. Behalve dat het logischer is, volgt het ook het rijmschema van het gedicht, dat rijmt op ‘dag’ uit de regel ervoor.