Belangrijk Amerikaans componist, vertegenwoordiger van de cyclische, repetitieve of minimalistische muziek.

Philip Glass groeit op in Baltimore. Aan de universiteit van Chicago studeerde hij wiskunde en filosofie, maar hij wil componist worden. Nadat hij op zijn 19de al afstudeert gaat hij fluit studeren aan het conservatorium. Vervolgens verdiept hij zich verder in muziek aan de Julliard School of Music.

Inspiratie in Parijs bij Nadia Boulanger

Omdat hij zich niet kan vinden in wat destijds doorgaat voor moderne muziek, verhuist hij naar Europa. Daar studeert hij bij de legendarische pedagoog Nadia Boulanger (die ook aan Aaron Copland, Virgil Thomson en Quincy Jones lesgeeft). En ook krijgt hij les van Darius Milhaud.

In Parijs bestudeert hij Bach, Mozart, Schönberg, Berg en Stockhausen. Maar hij krijgt ook de opdracht om Indiase muziek om te zetten in Westerse muzieknotaties. Om dit werk te kunnen verrichten, vertrekt hij naar India. Hij werkte in die jaren nauw samen met sitar virtuoos en componist Ravi Shankar. Zijn verblijf in India en samenwerking met Ravi Shankar heeft een enorme invloed op zijn werk.

Philip Glass Ensemble en minimal music

In 1967 keert hij terug naar New York en richt zijn Philip Glass Ensemble op en en schrijft zijn eerste minimale-muziekstukken. Zijn werk is gebaseerd op herhaling, waarbij de muzikale figuren gestructureerd worden volgens het principe van de toevoeging (additieve methode van Indiase oorsprong).

De nieuwe muzikale stijl die Glass ontwikkelt krijgt de naam “minimal music”. Glass zelf spreekt spreekt liever over zichzelf als een componist die muziek maakt met repetitieve structuren.

Zijn stijl vertoont verwantschap met het werk van Steve Reich, Morton Feldman, John Adams, Terry Riley en La Monte Young. Die laatste wordt als grondlegger van de beweging beschouwd.

De ijzersterke, hypnotiserende muziek van Philip Glass varieert van heel verstild tot uiterst manisch. In de 45 jaar dat hij werkzaam is als componist schrijft hij meer dan twintig kleinere en grote opera’s , tien symfonieën, vijf strijkkwartetten, twee piano concerten en concerten voor viool, timpaan en saxofoonkwartet en orkest.

Zijn bekendste opera is Einstein on the Beach. Glass werkt hij ook regelmatig met filmmakers. Zo schrijft hij filmmuziek voor de onder meer Koyaanisqatsi en The Hours.